بسم الله الرحمن الرحیم
واسمع دعایی اذا دعوتک، واسع ندایی اذا نادیتک، و اقبل علی اذا ناجیتک، فقد هربت الیک،
و وقفت بین یدیک
سلام بر تو ای رمضان. سلام بر تو ای ماه اشراقی
برترین ماه خدا فرا رسیده است و بهترین وقت برای سالک الی الله تعالی که سیروسلوک الهی در پیش گیرد و وجود خود را از ناخالصی ها جدا کند تا نور اشراق بر جان و پیکر او بتابد.
شبی در خلوت اشراقی خود میهمانم کن
شرابی را که در پیمانه داری بذل جانم کن
این روزها گرفته ام، هیچ کس و هیچ چیز دلم را راضی نمیکند. به دنبال خلوتگه عاشقانه ای هستم تا دل گرفته ام را تسلی دهد اما حیف ...
می دانم درد دلم چیست. بد عادتمان کردید که دلمان جز شما را بر نمی تابد.
کیف اصبر علی فراقک ؟
رمضانهایمان با تو معنا میشد،اما امسال که در میانمان نیستی درمانده ایم. هیچ پناهگاهی نداریم تا تحت لوایش آرامش پیدا کنیم.
نیستی و ما آواره ایم در این شهر غریب.
سالها در دل شب های رمضان، عطر نقس هایتان بود که زنگارهای قلبمان را پاک میکرد و امیدی در دلمان شعله ور می ساخت اما امسال پای این این جعبه سیاه می نشینیم و با نگاهی حسرت آلود، لحظات شیرین آن شب ها را برای خود زنده میکنیم.
یادش بخیر ...
پ.ن : برنامه «حقیقت بندگی» با موضوع دعا؛ صحبت های حضرت آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی (ره)، در روز های ماه مبارک رمضان، از ساعت 12 الی 12:30 ظهر، شبکه یک پخش میشود.
از شاگردان قدیمی ایشان می گفت: خواستیم نوار جلسات را بگیریم در جایی پخش کنیم. ایشان گفتند اگر می خواهی آدم شوی بیا مثل بقیه اینجا بشین، چشم در چشم، نفس به نفس تا بفهمی.
ما هم نوار همان سخنان را زدیم، نفهمیدیم. انگار نفس چیزی دیگری است.
سید دلم گرفت . . . . . . . . . .